نگاهی گذرا بر تحولاتی که در کنار هم، موجب سرنگونی رژیم حسنی مبارک شد؛ به عبارتی دیگر روزشمار انقلاب مصر.
25 ژوئن سال 2010: تظاهرات مردم اسکندریه در اعتراض به کشته شدن خالد سعید، مرد جوانی که بدست پلیس اسکندریه کشته شده بود. اولین خیزش مردم مصر که به اینترنت و شبکه های اجتماعی کشیده شد. تعداد نیروهای امنیتی بیش از تظاهرکنندگان بود.
17ژانویه 2011: سه روز بعد از سقوط رژیم بن علی در تونس یک معترض مصری هم خود را آتش زد. آتش زیر خاکستر دوباره زبانه گرفت….
25 ژانویه: اولین تظاهرات بزرگ ضدحکومتی در قاهره. تعداد معترضان بیشتراز نیروهای امنیتی گزارش می شود.
28 ژانویه: تظاهرات میلیونی معترضان موسوم به “ جمعه خشم” بعد از برگزاری نماز جمعه. گروه های اصلی اپوزیسیون مانند اخوان المسلمین و محمد البرادعی هم به معترضان خیابانی پیوستند….دیگر تظاهرکنندگان به اصلاحات و مبارزه با فساد و بیکاری قانع نیستند. آنها یکصدا فریاد می زنند: مبارک برو….
ارتش خود را وارد ماجرا نکرده است و از دور نظاره گر اوضاع و تحولات است. مردم ارتشیان را برادر خطاب می کنند.
اولین سخنرانی مبارک در شامگاه جمعه خشم؛ او که سی سال است زمام امور را در دست دارد خطاب به معترضان به این نکته بسنده می کند: در انتخابات آتی نامزد نخواهم شد.
او عمر سلیمان را به سمت معاونت خود بر می گزیند، کاری که در طول این مدت نکرده بود.
مبارک از خشونت های اعمال شده در میدان تحریر دفاع می کند. اما معترضان نمی ترسند و میدان تحریر را ترک نمی کنند و می گویند تا وقتی مبارک در قدرت است آنها هم اینجا می مانند.
2 فوریه: برای اولین بار برخوردی بین طرفداران مبارک و مخالفان رژیم در میدان تحریر روی می دهد. ارتش فقط نگاه می کند و آدمهای مبارک سوار بر اسب و شتر به جان معترضان می افتند.
7 فوریه: علیرغم دستور ارتش به ترک محل، معترضان میدان تحریر را در دست دارند و از جای خود تکان نمی خورند…. در مقابل عمر سلیمان می گوید که جامعه مصر برای گذار به دمکراسی آماده نیست. شامگاه تعداد معترضان بیش از هر زمان دیگری است و لحظه به لحظه بر تعداد آنها افزوده می شود….
پنجشنبه 10 فوریه: تظاهرکنندگان به جلوی ساختمان دولت رسیده اند. مبارک که چند روز پیش گفته بود فقط بخاطر ترس از هرج و مرج در قدرت می ماند، در تلویزیون ظاهر می شود و باز مواضع قبلی خود را تکرار کرد. مردم خشمگین تر شده اند.
جمعه11فوریه: بالاخره پس از 18 روز مقاومت خیابانی رژیم مبارک سقوط کرد. شادی بر لبهای مردم مصرجوانه زد.
منبع: euronews
